Het normaal vinden dat de mensenwereld is zoals ze is is niet normaal. Ja, het is zoals het is, maar dat betekend nog niet dat dat normaal is. Nu moeten we ook eerst zien wat we onder het woord normaal verstaan. Als normaal betekend dat het de algemeen geldende norm is, dan kan je zeggen dat de mensenwereld normaal is, zo lijkt het toch op het eerste zicht. Maar ook hier, is dat wel zo zeker? Want wat normaal is in dit deel van de wereld is het niet meteen in een ander deel. Of nog, wat normaal is of lijkt voor de ene is het (misschien) niet voor een ander. Wat nu hier word gezien als normaal is dat wat het tegenovergestelde is van wat abnormaal is. Dat klinkt vanzelfsprekend. Maar wat is dan abnormaal. Ons lijkt abnormaal datgene wat tegen het zijn ingaat. Wat is dan dat zijn? Het zijn is wat echt is. Het zijn is wat is. Zonder meer. Het zijn is onze natuurlijke meest echte en diepe staat. Dat wat we zijn, zonder al het bijgevoegde, zonder al wat er is bijgekomen. Het zijn is dat wat overblijft als al het bijgekomene is weggehaald, verdwenen. Of minstens: niet meer van invloed op ons zijn. Als we bevrijd zijn van al wat er is bijgekomen. Als het bijgekomene ons niet meer beïnvloed. En wat is dan dat bijgekomene? Dat is alles wat we kennen in ons leven: onze vorm of vehikel (lichaam, denken, emoties), al onze bezittingen, al onze verlangens, onze begeertes en verwachtingen, benamingen, oordelen, veroordelingen, al onze … , al … . Wat er daarna overblijft, als men nog kan spreken van overblijven, is het zijn. Ons meest diepe en zuivere zijn. Nu gaan we hier natuurlijk wel heel ver. Bijgevolg, dat zijn is dus het echt normale. Onze meest authentieke ware staat, ons zijn. En zo is dus alles wat daar tegenin gaat, alles wat dat probeert te doen wankelen, wat dat probeert te verbergen, dat is dus abnormaal. Abnormaal is dus alles wat het normale, het zijn, probeert te doen wankelen, verbergen, teniet doen. Korter gezegd: normaal is wat naar het zijn gaat, er naartoe brengt, heengaat, abnormaal is wat van het zijn weggaat, verwijdert, verlaat.
En om terug bij het begin van wat hier word verteld te komen: hoe is het nu gesteld met de mensenwereld, zoals ze nu is? Enerzijds kan men zeggen dat ze heel heel langzaam evolueert, op weg is naar de staat van zijn. We zien inderdaad tussen de onnoemelijke chaos kleine lichtpuntjes verschijnen. Ook zien we zelfs hier en daar, sporadisch, en dat al sinds millennia, soms hele sterke lichten verschijnen, die nadien lange lichtsporen nalaten, die weliswaar vaak achteraf (sterk) verkleurd en verbasterd worden.
De kleine lichtpuntjes lijken meer en meer toe te nemen. Ook omwille van de druk die steeds groter word, gestuwd door de onophoudelijke crisissen en groter wordende globale problemen waar de mensheid meer en meer mee geconfronteerd word. Die bewegingen gaan richting zijn. Ze zijn dus weggaand van het abnormale. Het abnormale is alles wat maakt dat de chaos vergroot, crisissen toenemen, alles word ontwricht. Abnormaal is bijvoorbeeld dat er in de mensenwereld bepaalde groepen, bepaalde delen ervan zijn die honger hebben. Abnormaal is dat er zoiets plaatsheeft als een destabilisering van het natuurlijk evenwicht van de planeet die de mensenwereld herbergt. Abnormaal is dat sommigen bijna alles hebben en anderen bijna niets. Abnormaal is dat sommigen zich inbeelden dat ze het recht hebben alle macht naar zich toe te trekken, hun wil opleggen en kunnen bepalen anderen in de pas te laten lopen. Abnormaal is elkaar uitbuiten en bedriegen, beschermd door regels en wetten die de absurditeit, de waanzin en het mensonterende ervan verbergen. Abnormaal is elkaar uitmoorden en super gesofistikeerd wapentuig concipiëren om dat uit te voeren. En zo kunnen we nog lang doorgaan. Abnormaal zijn die gedragingen, en ook ziekelijk en wansmakelijk. Dit is wat ons verwijdert van zijn. Maar is dat wel helemaal zo? Is het ook niet dat door al dit wangedrag en totaal absurde en vernietigende handelingen de krankzinnigheid meer en meer bloot komt te liggen, meer en meer in het oog springend, klaarduidelijk begint te worden voor een weliswaar nog wat kleine, maar wel steeds groter wordende groep mensen. Het is als een kollektief bewustzijnswordingsproces. De waanzin begint meer en meer duidelijk te worden. De totale globale diep ingewortelde millennia lang ontwikkelde waanzin. Langzaamaan groeit het inzicht dat het nodig is om in de andere richting te gaan. Terug richting zijn. Op naar echte normaliteit.
12-12-2021 – wat bijgewerkt op 18>20,22-9-2022
No English translation yet.
Pas encore de traduction en Français.
