Het leven is niet gemakkelijk, voor iedereen. En wat het allemaal nog moeilijker maakt is dat we met elkaar omgaan als idioten. Dat komt omdat we allemaal in meerdere of mindere mate en elk op een andere manier geestelijk gestoord zijn, allemaal, ieder op een verschillende manier. Dat maakt dat we er niet zelf bewust van zijn, gestoord te zijn, en het alleen zien bij de ander, want dat springt in ons oog, het krankzinnige gedrag van de ander. Moesten we allen dezelfde stoornis hebben zouden we de ander begrijpen en zacht zijn en vol compassie, vol mededogen. Maar nu zijn we als bruten met elkaar, hard en meedogenloos. Oh, niet altijd, soms gaat het liggen en zijn we weer wat normaler, maar dan plots word het monster weer wakker.
Geschreven op 9-8-2019, kleine correcties op 18-8-2021.
